Die sitroensuur in suurlemoene dien as elektroliet. Wanneer twee verskillende metaalelektrodes in die suurlemoensap geplaas word, en die stroombaan word gesluit, vloei die elektrone van die een elektrode na die ander elektrode. Hierdie vloei van elektrone word elektriese stroom genoem. Die chemiese reaksies in die sel veroorsaak dus 'n elektriese stroom in die stroombaan.

Hierdie is 'n lekker aktiwiteit vir leerders, en moet veral gedoen word indien die apparaat vir die sink/koper sel in die volgende aktiwiteit nie beskikbaar is nie.

Die ammeter is opsioneel. Jy kan 'n LED gloeilampie gebruik, in die plek van 'n ammeter, om aan te dui of daar 'n stroom vloei. Dit sal afhang van die soort vrug wat gebruik word, of die elektriese stroom groot genoeg is om die gloeilampie te laat brand. 'n Ammeter is dus 'n meer akkurate manier om aan te dui of 'n elektriese stroom vloei. Verskeie leerders se 'vrugte'selle kan in serie aanmekaar gekoppel word totdat die LED gloeilampie skyn. Die filamentgloeilampies wat in flitse gebruik word, kan nie vir die suurlemoenbattery gebruik word nie, aangesien die potensiaalverskil nie groot genoeg is om dit te laat brand nie. 'n Kopermuntstuk of koperdraad kan ook in plaas van die koper metaalstrook gebruik word. 'n Staal- of ysterspyker kan in plaas van die sink metaalplaat gebruik word. Dit is belangrik dat TWEE verskillende metale gebruik word. Indien dieselfde metaal gebruik word, is daar geen potentiaalverskil nie en sal die elektrone nie vloei nie. As uitbreiding op hierdie aktiwiteit, kan verskillende soorte vrugte gebruik word, om te kyk watter die beste resultate lewer.

Berei 'n 1 M sinksulfaat- en 1 M kopersulfaatoplossing vooraf. 'n 1 molaar (M) oplossing bestaan uit 1 mol van die opgeloste stof opgemaak tot 1 liter.

• Om 1 M kopersulfaatoplossing te maak, los 250 g gehidreerde kopersulfaat (CuSO₄.5H₂O) op in gedistilleerde water en vul dit op tot presies 1 liter.

• Om 1M sinksulfaatoplossing te maak, los 288g gehidreerde sinksulfaat (ZnSO₄.7H₂O) op in gedistilleerde water en vul dit op tot presies 1 liter.

Die presiese konsentrasies van die natriumsulfaat- of natriumchloriedoplossings is nie so belangrik nie.

Indien 'n sensitiewe skaal beskikbaar is, bepaal die massa van die twee elektrodes voor die eksperiment gedoen word, om die verandering in die massa aan die einde van die eksperiment, te kan bepaal. Dit sal verder versterk dat 'n chemiese reaksies plaasgevind het.

Indien die oplossings gekonsentreerd genoeg is, sal die gloeilampie verlig, andersins sal meer selle in serie gekoppel moet word, soos wat met die suurlemoenbattery gedoen is.

Indien jy nie genoeg apparaat vir elke leerder het nie, kan hierdie aktiwiteit gedemonstreer word, of 'n paar werkstasies kan opgestel word, waar die leerders in groepe kan werk.

Indien daar 'n sensitiewe skaal beskikbaar is, kan die massa van die koper- en sinkelektrodes vooraf bepaal word, en die leerders kan die waardes aanteken.

Indien die massas van die elektrodes aan die begin van die eksperiment bepaal is, verwyder nou die ammeter en koppel die koper- en sinkelektrodes, met die kopergeleidingsdraad, direk aan mekaar. Laat die eksperiment vir een dag so staan.

Na 'n dag, verwyder die elektrodes, spoel hulle af met gedistilleerde water, dan met alkohol, en dan met eter. Blaas die elektrodes met 'n haardroër droog.

Weeg die sink- en koperelektrodes en laat die leerders hulle massas neerskryf. Vergelyk die die massas met die massas aan die begin van die eksperiment. Het die massas verander in vergelyking met die aanvanklike massas?

Ja, die massas behoort te verander. Die massa van die sinkelektrode neem af, terwyl die massa van die koperelektrode toeneem. Bespreek dit met die klas. Die verandering in die massas is as gevolg van chemiese reaksies wat in die oplossings plaasgevind het. Dit word verder bespreek na die aktiwiteit.